Η επόμενη μέρα ήτανε αφιερωμένη στην ξενάγηση στην αρχαία Έφεσο οπού κ θα ζήσουμε κ την άσχημη εμπειρία του ταξιδιού μια πτώση με την μηχανή.
Ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει κανείς σοβαρά κ ελάχιστες υλικές ζημιές.
Φεύγοντας λοιπόν από Σμύρνη για Έφεσο κ πάνω στην έξοδο από την Εγνατία σε μια στροφή, χωρίς καν να καταλάβω τι έγινε ξαφνικά βρισκόμαστε με την κοπελιά μου να κάνουμε ‘’ερωτά’’ με την άσφαλτο σηκώνομαι πάνω κ ρωτάω τον αδερφό μου ‘’τι έγινε ρε γιατί πέσαμε??’’ κ εκείνη την στιγμή βλέπω τον δρόμο που ήτανε όλη η λωρίδα γεμάτη με λαδιά. το αποτέλεσμα;
2 γόνατα με μικρά εγκαύματα από το σύρσιμο στην άσφαλτο κ αυτό γιατί οι μαλάκες θεωρήσαμε την απόσταση Σμύρνη-Έφεσο μικρή κ αφήσαμε τα προστατευτικά για τα γόνατα στο ξενοδοχείο, ευτυχώς όμως φορούσαμε κράνη κ μπουφάν κ δεν χτυπήσαμε κ αλλού.
Το δίδαγμα?
Παντού κ πάντα με προστατευτικά έστω και αν αυτό είναι 1 χλμ απόσταση.
Η μηχανή κ αυτή φτηνά την έβγαλε με γρατζουνιές στο πλαστικό κ καρίνα ένα σπασμένο καθρέπτη και σπασμένη πατήθρα.
Μετά το πέσιμο σταματάει ένα φορτηγάκι με 4 άτομα να δουν εάν χτυπήσαμε αν κ ήμασταν καλά παίρνουν τις κοπέλες στο φορτηγάκι κ εμείς ακολουθώντας με τις μηχανές μας πήγαν σε ένα φαρμακείο.
Μας αγόρασαν γάζες κ μπεταντίν κ καθησαν να μας καθαρίσουν τις πληγές από τα γόνατα.
Καθόμαστε σε ένα καφενείο να πιούμε καφέ να ηρεμήσουμε λίγο από την υπερένταση κ από τα νεύρα για εμάς τους ιδίους που σε όλο το ταξίδι φορούσαμε τα προστατευτικά κ εκεί που τα χρειαστήκαμε δεν τα φορούσαμε.
Για καλή μας τύχη ο ιδιοκτήτης του καφενείου ήταν εξυπηρετικότατος
μας πήγε να αγοράσουμε καθρέπτη και πατήθρα για την μηχανή
{από παπί ήτανε αλλά έκαναν} γιατί χωρίς καθρέπτη δεν κανείς 1.500 χλμ. Αγοράσαμε κ καινούρια ρούχα γιατί είχανε σκιστεί κ είχανε γεμίσει όλο λαδιά.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ποσό εξυπηρετικοί ήτανε όλοι τους
μέχρι κ λάστιχο μας δώσανε να πλύνουμε την μηχανή από τα λαδιά.
Ορίστε κ μερικές φωτο από τα αποτελέσματα της πτώσης.
Η μαυρίλα στο παντελόνι κ στο πλαστικό είναι λάδια από τον δρόμο.
Παρά την πτώση το ηθικό δεν έπεσε κ συνεχίσαμε το πρόγραμμα, επισκεφτήκαμε το’’ σπίτι της Μαρίας’’ η τελευταία κατοικία της Παναγίας μια απίστευτη τοποθεσία μέσα στο πράσινο.
στην αρχαία Έφεσο δεν μπήκαμε μέσα να την δούμε γιατί τα γόνατα άρχισαν να πονάνε κ είπαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο.μερικες φωτο από μακρια
Γυρνώντας από Έφεσο βλέπεις αυτό το πρόσωπο σκαλισμένο πάνω στα βράχια
πίσω στο ξενοδοχείο, να μαζέψουμε δυνάμεις γιατί η επόμενη ημέρα προβλεπόταν κουραστική αφού είχαμε 400 χλμ να κάνουμε μέχρι τσανακκαλε να περάσουμε από Αϊβαλή κ Τροία με το θερμόμετρο της μηχανής να δείχνει 39 βαθμούς c.
Με τα γόνατα χτυπημένα την διάθεση λίγο πεσμένη από την πτώση κ το κυριότερο το οδόστρωμα χαλιά κ γεμάτο λαδιά.
Ο λόγος είναι ότι εκεί όταν στρώνουν άσφαλτο πρώτα ρίχνουν το χαλίκι κ από πάνω το λαδί κ το αφήνουνε να το πατάνε τα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα για τις μηχανές που περνάνε να είναι σκέτος εφιάλτης.
Προσέξτε το λαδί που έχει ο δρόμος διπλά στην μηχανή.
Σιγά σιγά κ με μεγάλη προσοχή φτανουμε στο πανέμορφο Αϊβαλί, μια μικρή πόλη της οποίας τα χαρακτηριστικά της σε παραπέμπουν σε μικρό ελληνικό νησάκι
Συνεχίζουμε για Τροία αλλά η ζεστή είναι αφόρητη κ θέλουμε οπωσδήποτε λίγη δροσιά οπότε η στάση διπλά στη θάλασσα είναι απαραίτητη
τελικά δεν αντέξαμε βγάλαμε τα ρούχα φορέσαμε τα μαγιό κ η βουτιά στην θάλασσα ήτανε τελεία
Επόμενη στάση η Τροία.
Τίποτα το ιδιαίτερο, ένα ξύλινο άλογο και αρχαία
